Τι κάνουμε με το «απαγορευτικό» στον παραλιακό δρόμο του Φοίνικα όταν φυσάει Νοτιάς;

του Γιώργου Στεφάνου *

Αξιοποιώντας το παρόν βήμα θα ήθελα να αναφέρω κάποιες σκέψεις:

Σε όλο τον κόσμο αναγνωρίζεται η προσφορά της πατρίδας μας στη Δημοκρατία, ενώ ταυτόχρονα, όλο και πιο συχνά ακούγονται φωνές αγωνίας για τη σημερινή κατάσταση και προσκλήσεις σε μικρούς και μεγάλους, να ξεφύγουμε από τις διαμαρτυρίες του «καναπέ» και να δραστηριοποιηθούμε ως πολίτες, για να αλλάξουμε την κοινωνία προς το καλύτερο.

Τα τελευταία χρόνια πολλές νέες επιχειρήσεις δραστηριοποιήθηκαν και σημαντικές πολιτιστικές δράσεις πραγματοποιήθηκαν σε δημοτικές ενότητες εκτός Ερμούπολης. Η νέα αυτή κατάσταση καλύπτει σημαντικό μέρος των αναγκών κατοίκων και επισκεπτών, βοηθώντας στη μείωση των μετακινήσεων προς τον κεντρικό ιστό της Ερμούπολης. Μήπως ήρθε η ώρα να σχεδιάσουμε οργανωμένα την αποκέντρωση στο νησί, δημιουργώντας περιφερειακούς εμπορικούς – επιχειρηματικούς πόλους;

Στο πλαίσιο αυτό, αναρωτιέμαι «Δεν είναι κρίμα που όταν φυσά ο νοτιάς και ο παραλιακός δρόμος του Φοίνικα καλύπτεται από τα κύματα της θάλασσας, εμποδίζεται η απρόσκοπτη διέλευση πεζών και οχημάτων, ενώ ταυτόχρονα προκαλούνται ζημιές στο οδόστρωμα και σε περιουσίες;»

Από ταξίδια μου σε άλλες περιοχές, έχω δει ότι αντίστοιχα φαινόμενα μπορούν να αντιμετωπιστούν με κατάλληλα τεχνικά έργα. Δεν είναι καιρός να γίνει μελέτη για την αντιμετώπιση του προβλήματος, ώστε οι κάτοικοι της νότιας Σύρου να μπορούν να περνούν από το δρόμο απρόσκοπτα;

(φωτογραφία από σχετικό άρθρο της Κοινή Γνώμη)

(*) Ο Γιώργος Στεφάνου είναι μαθηματικός και διευθυντής του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Κυκλάδων. Γεννήθηκε και ζει στον Φοίνικα της Σύρου.